W salach ekspozycyjnych Kamienicy Celejowskiej oglądać można rzeźby Ludmiły Stehnovej, znakomitej polskiej artystki czeskiego pochodzenia. Minęły 24 lata od pośmiertnej wystawy retrospektywnej, która odbyła się w warszawskiej Zachęcie. Choć pokazywana później wielokrotnie w pojedynczych odsłonach, nie miała od tamtego czasu większej prezentacji. Muzeum Nadwiślańskie, w 25. rocznicę śmierci, chce przypomnieć twórczość artystki, która wpisała się już na stałe w historię rzeźby polskiej. Kazimierz Dolny jest doskonałym miejscem dla uczczenia tej rocznicy, albowiem stosunek Artystki do miasteczka był szczególny. Przyjeżdżała tu wielokrotnie, dołączając do grona tych, którzy kształtowali życie artystyczne miejsca i potwierdzali wyjątkowy charakter miasteczka, nadając mu tym samym miano kolonii artystycznej.

Ludmiła Stehnova przyjechała do Polski z Czech w roku 1954, wraz z Izaakiem Celnikierem, tuż po ukończeniu studiów u prof. Josefa Wagnera w Wyższej Szkole Przemysłu Artystycznego w Pradze. Pozostała tu do końca życia w roku 1991. Związała się ze środowiskiem warszawskich artystów i krytyków sztuki. W 1955 uczestniczyła w przygotowaniach do niezmiernie ważnej Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi” zwanej Arsenałem będącej symbolicznym wydarzeniem zapowiadającym tzw. „odwilż”, rozumianą jako swoboda wypowiedzi twórczej. I to właśnie wtedy po raz pierwszy Stehnova przyjechała do Kazimierza Dolnego wraz z grupą artystów i intelektualistów polskich, m.in. z Elżbietą Grabską, Aleksandrem Wallisem, Markiem Oberländerem, Janem Dziędziorą, pomysłodawcami Arsenału. Była Wielkanoc, 9-10 kwietnia, zamieszkali w nowo otwartym schronisku PTTK. Dla Stehnovej i grupy jej przyjaciół Kazimierz był schronieniem, gdzie można było z dala od warszawskiego chaosu dyskutować nad kształtem przyszłej wystawy. Pobyt tu to czas nie tylko dysput, ale także wspólnych wypraw w okolice Kazimierza, co zostało uwiecznione na fotografiach, czy aktywności twórczej realizowanej w rysunku.

Ludmiła Stehnova to wyjątkowa mistrzyni formy. Jej rzeźby anektują przestrzeń, przenikają ją, mają też swoją własną przestrzeń wewnętrzną, która intryguje, „wciąga”. Ostrość kształtu przenika się z miękkością linii. Artystka w swojej twórczości zmierzała ku abstrakcji, ale ta abstrakcyjność jest przełamana poprzez odniesienia do form organicznych. A to co inspirowało artystkę, to człowiek i natura.

Termin:  4 czerwca – 28 sierpnia 2016, 10:00-17:00
Miejsce:  Muzeum Nadwiślańskie, Kamienica Celejowska, ul. Senatorska 11/13, Kazimierz Dolny