„Inspiracją do moich prac eksponowanych na wystawie stały się witraże, kalejdoskopy, bursztyny – przez chwilę zatrzymujące i zmieniające formy w zależności od warunków zewnętrznych: intensywności światła, ruchu, koloru, otoczenia. Wybierając biały papier jako podstawę świadomie zredukowałem kolor do kolorowych nici i niewielkich kolorowych elementów. Prześwietlony, cienki, zgięty, biały papier daje nieograniczoną liczbę odcieni szarości i wielość przenikających się sfer. Obiekt umieszczony w przestrzeni zostaje dopełniony kolorem otoczenia. Witrażami można zabudować przestrzeń nad sobą, przed sobą i za sobą. Kurz, nasionka traw i innych roślin, skrawki roślin wiatrem i deszczem klejone, przelatujące płatki i owady, przechodzący ludzie, osadzające się mgły, para i zieloność glonów, pory dnia i roku pozwalają kontemplować i rozkoszować oczy różnorodnością pozornie niezmiennego. Swobodny rysunek nitką dodaje koloru własnego poszczególnym kadrom obrazu, łączy lub oddziela opowieść zawartą w witrażach. Opowieść jest przeze mnie zasugerowana, niedopowiedziana, dopowiadają ją: przestrzeń, światło, powietrze, oglądający. Nieoczekiwane efekty życia witraży w przestrzeni stają się dla mnie inspiracją w innych sferach mojej twórczości”. (Jerzy Krzysztoporski)

„W swojej pysze człowiek niejednokrotnie trwa w przekonaniu, że jest w stanie sam wykreować rzeczywistość swojego życia. Poszczególne elementy ułożyć w zgrabną układankę gdzie na całą kompozycję tylko my mamy wpływ. Często nawet nie chcemy wystawić się na wpływy zewnętrzne bo przecież nasza koncepcja jest jedynie słuszna i piękna. Nie lubimy własnego starzenia się i znaków upływu czasu na tym, co nas otacza. A może jednak za przykładem witraży Jerzego wystawić się, w pełnym otwarciu na to co przychodzi spoza nas. Niech prześwietli nas słońce, uderzy w nas wiatr, pozostawiając ślady bytowania różnych stworzeń, a może zaryzykujmy stanie się po części przeźroczystym, aby przepuścić przez siebie osobowość tego drugiego. Może efekty będą dla nas tak zaskakujące, że niezamykanie się w wymyślonych przez nas formach, kręgach, przestrzeniach okaże się nadawać naszemu życiu upojnego smaku pełni i poczucia zasadnej obecności w czasoprzestrzeni danej nam przez Boga na miejsce trwania. Wyjdźmy do ogrodu pomiędzy witraże Jerzego i zachwyćmy się tym co nieoczekiwane, zmienne i chwilowe. Zapraszam  do Ogródka Sztuki na Szkolną 21 w Kazimierzu Dolnym”. (Maria Krzysztoporska)

Wernisaż: 30 lipca 2016, 12:00
Termin: 30 lipca – 6 sierpnia i 16 sierpnia – 3 września 2016, 11:00-17:00
Miejsce: Ogródek Sztuki Jerzego Krzysztoporskiego, ul. Szkolna 21, Kazimierz Dolny